Wielkanoc 2015

W tym magicznym czasie życzę Wszystkim powrotu do źródeł, odnalezienia własnego sensu, radosnej przestrzeni wokół siebie.

Jako symbol tych Świąt przyjęłam obraz Ostary, poniżej pare słów o niej, wielkanocnym zającu i jajku.

Niemiecka nazwa Świąt Wielkanocnych  pochodzi od imienia bogini Ostary. Pod tym imieniem, Ostara, Bogini Wiosny czczona była w niemalże całej kontynentalnej Germanii, a na Wyspach Brytyjskich jej imię zostało przekształcone w Eostre (stąd dzisiejsze Easter: Wielkanoc). Ostara wyobrażana jest jako młoda kobieta odziana w biel, z wiankiem z kwiatów na głowie, promienna i radosna jak pierwsze ciepłe wiosenne dni.

Ostara jest porą radowania się z nadchodzącej wiosny, ze zwycięstwa życia nad śmiercią, światła nad ciemnością. To pora narodzin i manifestacji budzącej się do życia przyrody.

Mit  z kręgu kultury celtyckiej opowiada o bogini Ostar, która znalazła w śniegu rannego ptaka. Aby oclić mu życie zamieniła go w zająca. Przemiana nie udała się jednak w pełni, gdyż zając zachował zdolność znoszenia jajek i ogromnie tęsknił za lataniem.

Zając był niezwykle wdzięczny za ocalenie życia.. Chcąc  podziękować Bogini złożył  w ofierze zniesione przez siebie jajko. Bogini odwzajemniła się, obdarowując go niezwykłą szybkością, by nie tęsknił za lataniem. Ograniczyła również jego zdolność do znoszenia jajek. Od tej pory zając znosił je tylko raz do roku, wraz z nadejściem wiosny, ale za to przepięknie przyozdobione.

Dla naszych przodków Słowian, jako od zawsze było symbolem życia, a Boginią, która przychodziła wiosną była Marzanna, czasem zwana Dziewanną.